Барысчъи

– афæдзы дæргъы сылгоймæгтæ сæ мард фыдæлтæ, лæгтæ, æфсымæртæ, лæппутæ æмæ тиутыл кæй дардтой, ахæм мархо. Барысчъи дарын саударæг ирон сылгоймагæн æнæмæнг æгъдауыл нымад уыдис. Фæлæ уæддæр иры хуымæтæг барæвæрд иуæй-иу хатт сылгоймагæн бар лæвæрдта, сау кæуыл дардта, уымæн йæ афæдзы хисты размæ барысчъи сисын.

…

– пост, который держали женщины в течение года по своим умершим отцам, мужьям, братьям, сыновьям и свекрам. Соблюдение Барысчъи считалось одним из обязательных обычаев осетинских женщин, находящихся в трауре. Обычное право осетин, однако, допускало в ряде случаев разговение до проведения годичных поминок по умершему.

см. Ирон адæмы этнографи æмæ мифологи